தங்கச்சிலுவை !

தங்கச்சிலுவை !

காய்ந்த ரத்தம், கால்களைத் தொலைத்த செருப்புகள், விட்டுப்போன வெட்டருவாள் வேல்கம்பு என்று அந்த தெரு, முந்தைய இரவு நடந்த கலவரத்திற்கு ஆதாரங்களை சேர்த்துவைத்திருந்தது.

ஒரு மாதம் முன்பு, அந்தோனியார் ஆலயத்தில், அப்போதிருந்த தேக்குமரச் சிலுவைக்கு பதிலாக வரும் தேர் திருவிழாவில் தங்கச் சிலுவை ஒன்றை செய்து, அதை ஊர்வளத்தில் கொண்டுசெல்லலாம் என முடிவெடுக்கப்பட்டு, அதற்காக பணவசூலில் ஈடுபட மெத்தப்பட்டி ஊர் தலைவன் ஃபெர்னாண்டசிடம் பொறுப்பை ஒப்படைத்தார் ஃபாதர் அருள்துரை.

அப்போதிருந்தே மெத்தப்பட்டி ஊர் மக்களுக்கும், கீழத்தெரு மக்களுக்கும் வாக்குவாதம் ஆரம்பித்தது.

தேக்குமரச் சிலுவை போதும் என்றனர் கீழத்தெரு வாசிகள்.

அதெப்படி? மற்ற மதங்களைப்போல் நமது திருவிழாக்களையும் விமர்சையாக கொண்டாவேண்டாமா? நம் கடவுளின் பெருமையை இந்த ஊரறிய செய்யவேண்டாமா என்று கீழத்தெரு மக்களின் வாயடைத்தனர் மெத்தப்பட்டி வாசிகள்.

ஒரு வழியாக அப்போது சமாதானமாகி, கீழத்தெரு மக்களும் தங்கச் சிலுவைக்கான பணவசூலிற்கு பங்களித்தனர்.

தங்களுடை சுயதேவைகளை பொருட்படுத்தாது, உழைக்கும் பணத்தையெல்லாம் ஃபெர்னாண்டசிற்கு அளித்தனர். 

வரப்போகும் தங்கச்சிலுவையால் தங்கள் ஊருக்கும், ஊரின் ஆலயத்திற்கும் கிடைக்கப்போகும் பேரையும் புகழையும் எண்ணி,எப்போதும் இல்லாத வண்ணம், அவர்கள் தேர் திருவிழாவையும், தங்கச்சிலுவையையும் எதிர்பார்த்து இருந்தனர்.

ஆனால் தேர் திருவிழாவில் தங்கச் சிலுவைக்குப் பதிலாக பழைய தேக்குமரச் சிலுவையை பார்த்ததும், கீழத்தெரு மக்களுக்கு கோபம் தலைக்கேறி, என்னதான் ஃபாதரும் ஃபெர்னாண்டசும் கிடைத்த பணம் போதவில்லையென்று காரணம் சொன்னாலும், அதையேற்காமல், வாக்குவாதத்தில் இறங்கி, கைகலப்பு ஏற்பட்டு, இறுதியில் ஏழு பேர் உயிரிழந்து, ஐம்பத்து ஆறு பேர் படுகாயம் ஆகும் வரை தொடர்ந்தது அந்த கலவரம்.

இப்போது அந்த தெருவில் அதிக மக்கள் நடமாட்டம் இல்லை. ஊரில் பாதி பேர் மருத்துவமனையிலும், மீதி பேர் காவல்நிலையத்திலும் உள்ளனர்.

நேற்று இரவு கலவரத்தின் தாக்கம் மட்டும் இன்னும் மிச்சம் இருந்தது. தெருவின் ஒரு மூலையில் உடைந்த கண்ணாடியும், உடைந்த விளக்குடனும் தேர் கேட்பாரற்று நின்றுகொண்டிருந்தது.

அந்த வழியே தனது எட்டு வயது மகனுடன் வந்த குயவன் ஒருவன், அங்கு நடந்த கலவரத்தைப் பற்றி அங்கிருந்தவர்களிடம் விசாரித்துக்கொண்டிருந்தான்.

அப்பொது அங்குமிங்கும் சுற்றி பார்த்துக்கொண்டிருந்த அந்த குயவனின் மகன், கீழே இருந்து ஒரு மரத்துண்டை எடுத்து அவன் தந்தையிடம் காட்டினான்.

அது கர்த்தருடைய சிலுவையின் உடைந்த பாகமாக இருக்கலாம்!, என்று அவன் தந்தை கூறியவுடன், அந்த மரத்துண்டை தூசித்தட்டி, தன் சொக்காயில் துடைத்து, தன் வீட்டிலுள்ள சாமியறைக்கு எடுத்துச்சென்றான், அந்த சிறுவன்.

அந்த உடைந்த மரத்துண்டு, அந்த சிறுவனின் பக்திக்கும், கடவுள் வழிபாட்டிற்கும் போதுமானதாக இருந்தது!

—-x—-

Click ‘Like’ if you like this Post..

 

019. THREE DAYS MORE

Three Days More

Suiwo, the disciple of Hakuin, was a good teacher. During one summer seclusion period, a pupil came to him from a southern island of Japan.

Suiwo gave him the problem: “Hear the sound of one hand.”

The pupil remained three years but could not pass the test. One night he came in tears to Suiwo. “I must return south in shame and embarrassment,” he said, “for I cannot solve my problem.”

“Wait one week more and meditate constantly,” advised Suiwo. Still no enlightenment came to the pupil. “Try for another week,” said Suiwo. The pupil obeyed, but in vain.

“Still another week.” Yet this was of no avail. In despair the student begged to be released, but Suiwo requested another meditation of five days. They were without result. Then he said: “Meditate for three days longer, then if you fail to attain enlightenment, you had better kill yourself.”

On the second day the pupil was enlightened.

Hakuin

Click ‘Like’ if you like this Post..

 

Love Letter by Henry IV

A Romantic Love Letter written by King Henry IV of France (1553-1610) to Gabrielle d’Estres.

Romantic love letter written June 16, 1593 the night before a major battle.

“I have waited patiently for one whole day without news of you; I have been counting the time and that’s what it must be. But a second day I can see no reason for it, unless my servants have grown lazy or been captured by the enemy, for I dare not put the blame on you, my beautiful angel: I am too confident of your affection–which is certainly due to me, for my love was never greater, nor my desire more urgent; that s why I repeat this refrain in all my letters: come, come, come, my dear love.

Honor with your presence the man who, if only he were free, would go a thousand miles to throw himself at your feet and never move from there. As for what is happening here, we have drained the water from the moat, but our cannons are not going to be in place until Friday when, God willing, I will dine in town.

The day after you reach Mantes, my sister will arrive at Anet, where I will have the pleasure of seeing you every day. I am sending you a bouquet of orange blossom that I have just received. I kiss the hands of the Vicomtess [Gabrielle’s sister, Franoise] if she is there, and of my good friend [his sister, Catherine of Bourbon], and as for you, my dear love, I kiss your feet a million times.”

King Henry IV of France

King Henry IV of France (1553-1610) inherited a country divided by religious differences but set about bringing the people together with a large amount of success. His skill as a negotiator in winning this cause was matched by his ability as a brilliant soldier and leader on the battle field.

This letter is to Gabrielle d’Estr es written from the battle field before Dreux just one of his many major battles.

Click ‘Like’ if you like this Post..

 

018. THE TEACHING

The Teaching

A farmer requested a Tendai priest to recite sutras for his wife, who had died. After the recitation was over the farmer asked: “Do you think my wife will gain merit from this?”

“Not only your wife, but all sentient beings will benefit from the recitation of sutras,” answered the priest.

“If you say all sentient beings will benefit,” said the farmer, “my wife may be very weak and others will take advantage of her, getting the benefit she should have. So please recite sutras just for her.”

The priest explained that it was the desire of a Buddhist to offer blessings and wish merit for every living being.

“That is a fine teaching,” concluded the farmer, “but please make one exception. I have a neighbor who is rough and mean to me. Just exclude him from all those sentient beings.”

Tendai

Click ‘Like’ if you like this Post..

 

017. ESHUN’S DEPARTURE

Eshun’s Departure

When Eshun, the Zen nun, was past sixty and about to leave this world, she asked some monks to pile up wood in the yard.

Seating herself firmly in the center of the funeral pyre, she had it set fire around the edges.

“O nun!” shouted one monk, “is it hot in there?”

“Such a matter would concern only a stupid person like yourself,” answered Eshun.

The flames arose, and she passed away.

Click ‘Like’ if you like this Post..

 

Love Letter by Beethoven

A Romantic Love Letter written by Beethoven to his 

“immortal beloved”.

This romantic love letter was written by Beethoven on the Evening, Monday, July 6 1806

You are suffering, my dearest creature – only now have I learned that letters must be posted very early in the morning on Mondays to Thursdays – the only days on which the mail-coach goes from here to K. –

You are suffering –

Ah, wherever I am, there you are also – I will arrange it with you and me that I can live with you.

What a life!!! thus!!! without you – pursued by the goodness of mankind hither and thither – which I as little want to deserve as I deserve it –
Humility of man towards man – it pains me – and when I consider myself in relation to the universe, what am I and what is He – whom we call the greatest – and yet – herein lies the divine in man –
I weep when I reflect that you will probably not receive the first report from me until Saturday –
Much as you love me – I love you more –
But do not ever conceal yourself from me – good night –
As I am taking the baths I must go to bed –
Oh God – so near! so far!
Is not our love truly a heavenly structure, and also as firm as the vault of heaven?

Click ‘Like’ if you like this Post..

 

016. THE EXERCISE

The Exercise

Soyen Shaku, the first Zen teacher to come to America, said: “My heart burns like fire but my eyes are as cold as dead ashes.” He made the following rules which he practiced every day of his life.

• In the morning before dressing, light incense and meditate.

• Retire at a regular hour. Partake of food at regular intervals. Eat with moderation and never to the point of satisfaction.

• Receive a guest with the same attitude you have when alone. When alone, maintain the same attitude you have in receiving guests.

• Watch what you say, and whatever you say, practice it.

• When an opportunity comes do not let it pass you by, yet always think twice before acting.

• Do not regret the past. Look to the future.

• Have the fearless attitude of a hero and the loving heart of a child.

• Upon retiring, sleep as if you had entered your last sleep. Upon awakening, leave your bed behind you instantly as if you had cast away a pair of old shoes.

Click ‘Like’ if you like this Post..

 

CLASSICAL LOVE LETTERS

FAMOUS LOVE LETTERS 

BY 

FAMOUS PEOPLE

Let me not to the marriage of true minds
Admit impediments. Love is not love
Which alters when it alteration finds,
Or bends with the remover to remove:
O, no! it is an ever-fixed mark,
That looks on tempests and is never shaken;
It is the star to every wandering bark,
Whose worth’s unknown, although his height be taken.
Love’s not Time’s fool, though rosy lips and cheeks
Within his bending sickle’s compass come;
Love alters not with his brief hours and weeks,
But bears it out even to the edge of doom.
If this be error and upon me proved,
I never writ, nor no man ever loved.

William Shakespeare

Click ‘Like’ if you like this Post..

 

The Name is Bond

சூப்பர் ஸ்டார்!

‘அந்த ஏவுகனை, அதன் இலக்கான தீவிரவாத முகாமை தாக்க இன்னும் இரண்டு நிமிடங்கள் தான் உள்ளது.

அந்த நேரத்தில் தான் அங்கு இருந்த ஒரு அணு ஆயுதத்தை, ஏவுகனையை செலுத்திய இங்கிலாந்தின் ரகசிய உளவுப்படை கவனித்தது.

உடனடியாக ஏவுகனையை செயலிழக்கச்செய்ய உத்தரவிட்டனர். ஆனால், ஏவுகனை கட்டுப்பாட்டு எல்லையை கடந்துவிட்டது. அங்கிருக்கும் அணு ஆயுதம் வெடித்தால் அந்த நாடே சாம்பலாகிவிடும். அதைவிட முக்கியம், அங்கு இங்கிலாந்து ரகசிய உளவுப்படையின் முக்கியமான உளவாளி துப்புதுளக்கச் சென்றுள்ளான்!

ஏவுகனை இலக்கை தாக்க இன்னும் ஒரு நிமிடமே உள்ளது!

ரகசியப்படையின் அதிகாரிகள் எல்லோரும் அந்த உளவாளி இறந்துவிட்டான் என்று நினைக்கும் போது, அந்த உளவாளி, அந்த ஒரு நிமிடத்திற்குள் அந்த மொத்த தீவிரவாத முகாமையும், அங்கு இருக்கும் நூற்றுக்கணக்கான தீவிரவாதிகளையும் அழித்துவிட்டு, அந்த அணு ஆயுதத்துடன் ஒரு விமானத்தில் பறந்து (இறுதி நொடியில்) தப்பித்துவிடுகிறான்.’

இந்த திரைக்கதையை உலக்கத்தில் இரண்டே நபரை வைத்துதான் படமாக்க முடியும்.

ஒருவர் நமது சூப்பர் ஸ்டார் ரஜினிகாந்த்.

மற்றொருவர் சந்தேகமேயில்லாமல் ‘ஜேம்ஸ் பாண்ட் 007‘ தான்.

ஜேம்ஸ் பாண்ட் என்ற கற்பனை கதாபாத்திரம் 1952ல் ‘இயன் ஃப்ளெம்மிங்‘கால் உருவாக்கப்பட்டது.

Fleming’s James Bond

உலக சினிமாவில் ஒரே கதாபாத்திரத்தை வைத்து அதிக தொடர் திரைப்படங்கள் எடுக்கப்பட்டது ஜேம்ஸ் பாண்ட் தான். மொத்தம் இதுவரை 22. (23வது படப்பிடிப்பில் உள்ளது)

இத்தனைக்கும் இயன் ஃப்ளெம்மிங், இந்த கதாபாத்திரத்தை வைத்து எழுதியது மொத்தம் 12 நாவல்களும், இரண்டு சிறுகதை தொகுப்புகள் மட்டுமே!

பத்திரிக்கையாளராக வேலைபார்த்து வந்த ஃப்ளெம்மிங், இரண்டு மாதம் விடுமுறைக்கு ஜமைக்காவிற்கு சென்றபோது உருவாக்கிய கதாபாத்திரம் தான் இந்த ‘ஜேம்ஸ் பாண்ட்’.

ஃப்ளெம்மிங், “அமெரிக்காவைச் சேர்ந்த ஒரு விலங்கியல் ஆராய்ச்சியாளரை மனதில்கொண்டு உருவாக்கிய கதாபாத்திரம் தான் ஜேம்ஸ் பாண்ட்” என்று கூறியுள்ளார். ஆனால், ‘கொஞ்சம் கற்பனை ஊட்டப்பட்ட ஃப்ளெம்மிங் தான் ஜேம்ஸ் பாண்ட்.’ என்பது பல விமர்சகர்களின் கருத்து. காரணம் ஃப்ளெமிங்கின் ஒரு நாள் வாழ்க்கை –

காலை (11 மணிக்கு) எழுந்தவுடன் ஜமைக்கா கடற்கரையில் ஜாக்கிங். அதன் பிறகு இரண்டு மணிநேரம் எழுதுவார். மதிய உணவிற்குப் பிறகு கலவி கலந்த குட்டித்தூக்கம். மாலையில் ‘பார்டி’, உணவு முடிந்து வீட்டுக்கு வந்தவுடன் மீண்டும் கலவி கலந்த காதல். அதன் பிறகு சுருசுருப்பாக ஒரு மணிநேர எழுத்துடன் அந்த நாளை முடித்துக்கொள்வார். இப்படிப்பட்ட அனுபவத்தின் வெளிப்பாடுதான் நமது ‘ஜேம்ஸ் பாண்ட்’

Ian Fleming

மேலும் ஃப்ளெம்மிங்கிற்கும் ஜேம்ஸ் பாண்டிற்கும் அதிக ஒற்றுமைகளை ஆராய்ச்சியாளர்கள் வரிசைபடுத்துகின்றனர். உதாரணமாக கப்பற்படையில் வேலை பார்த்தது, ஒரே உணவு பழக்கம், ஒரே ரசனை (பெண்கள் மீது!).

எல்லா படத்திலும் ஜேம்ஸ் பாண்ட் சராசரியாக ஒவ்வொரு 23.3 நிமிடத்திற்கு ஒரு முறை மது அருந்துவார் என்று கணக்கு போடும் அளவிற்கு ரசிகர்களும், உலகளவில் வேறு எந்த கதாபாத்திரத்திற்கும் இல்லாத எதிர்பார்ப்புகளும் இவருக்கு உண்டு.

‘ஜேம்ஸ் பாண்’டின் 22 படங்களின் மொத்த வசூல் எத்தனை தெரியுமா?

$11,686,214,000 

உலகத்தை காக்கும் ‘ஜேம்ஸ் பாண்’டிற்கு என்றே பிரத்யேகமான பல அம்சங்கள் உண்டு.

Car – Aston Martin

Gun – German-made Walther PPK 

No – 007 ( ’00’ என்பது, இங்கிலாந்து உளவுப்படையான ‘எம்.ஐ.6’ துறையின் உயர் மட்டத்தில் இருக்கும் உளவாளிகளுக்கு கொடுக்கப்படும் அந்தஸ்து!)

Drink – Vodka Martini (Shaken, not Stirred)

Watch – Omega

Theme Music – Composed by Monty Norman

இது அனைத்தையும் விட பிரதானமானது, ஜேம்ஸ் பாண்ட் தன்னை அறிமுகப்படித்துக்கொள்ளும் வசனம் – ‘The name is Bond, James Bond’ 

‘ஜேம்ஸ் பாண்’டின் கடைசி படமான ‘க்வாண்டம் ஆஃப் சொலேஸ்’ அதிகம் வெற்றியடையாததற்கு காரணம் இந்த பிரத்யேகங்கள் இல்லாததால் தான் என்கின்றனர் திரைப்பட விமர்சகர்கள்! அனால் அடுத்த ஆண்டு வெளியாகவுள்ள ‘Bond 23’ படத்தின் மூலம் விட்ட பணத்தை வட்டியுடன் பெறுவோம் என்கிறார் தயாரிப்பாளர்.

Bond 23

எது எப்படியோ! சுருக்கமாக சொல்லப்போனால் ஜேம்ஸ் பாண்ட், ஹாலிவுட்டின் சூப்பர் ஸ்டார்!

Click ‘Like’ if you like this Post..

 

015. THE SOUND OF ONE HAND

The Sound of One Hand

The master of Kennin temple was Mokurai, Silent Thunder. He had a little protégé named Toyo who was only twelve years old. Toyo saw the older disciples visit the master’s room each morning and evening to receive instruction in sanzen or personal guidence in which they were given koans to stop mind-wandering.

Toyo wished to do sanzen also.

“Wait a while,” said Mokurai. “You are too young.”

But the child insisted, so the teacher finally consented.

In the evening little Toyo went at the proper time to the threshold of Mokurai’s sanzen room. He struck the gong to announce his presence, bowed respectfully three times outside the door, and went to sit before the master in respectful silence.

“You can hear the sound of two hands when they clap together,” said Mokurai. 

“Now show me the sound of one hand.”

Toyo bowed and went to his room to consider this problem. From his window he could hear the music of the geishas. “Ah, I have it!” he proclaimed.

The next evening, when his teacher asked him to illustrate the sound of one hand, Toyo began to play the music of the geishas.

“No, no,” said Mokurai. “That will never do. That is not the sound of one hand. You’ve not got it at all.”

Thinking that such music might interrupt, Toyo moved his abode to a quiet place. He meditated again. “What can the sound of one hand be?” He happened to hear some water dripping. “I have it,” imagined Toyo.

When he next appeared before his teacher, he imitated dripping water.

“What is that?” asked Mokurai. “That is the sound of dripping water, but not the sound of one hand. Try again.”

In vain Toyo meditated to hear the sound of one hand. He heard the sighing of the wind. But the sound was rejected.

He heard the cry of an owl. This was also refused.

The sound of one hand was not the locusts.

For more than ten times Toyo visited Mokurai with different sounds. All were wrong. For almost a year he pondered what the sound of one hand might be.

At last Toyo entered true meditation and transcended all sounds. “I could collect no more,” he explained later, “so I reached the soundless sound.”

Toyo had realized the sound of one hand.

The Soundless Sound

Click ‘Like’ if you like this Post..